بیا ببین چه پیر شدم

موی سیاه نیست رو سرم

از وقتی رفتی من همش

ساز غریبی میزنم

این روزا مثل شیشه ام

با یه تلنگر میشکنم

دوریت دیوونم میکنه

راضی نشو که‌ بشکنم

زخم زبون بهم نزن

بزار دلم آروم بشه

مهربونیت یادم میاد

دلم پر از غصه میشه

زخم زبون بهم نزن

تحملم خیلی کمه

خبر نداری از دلم

تو زندگیم پر از غمه

بیا بمون کنار من

بزار که آروم بگیرم

واسم شدی مثل نفس

بدون تو من میمیرم

نگاهی کن به گریه هام

این آخر راه منه

حرفای تلخ دیگران

آتیش به جونم میزنه