وقتی که محکومم به شهر بی خورشید

دریای زخمامو میشه مگه بخشید

حسرت یک پرواز همیشه واسم موند

تو این دلم هربار غمم منو خندوند

من میترسم دریای چشمام خاک شه

از دوریه تو گیجم خونم که رو آتیشه

نخوابیدم هیچ روزی از این سالو

فرقی نداره واست ندیدی تو این حالو

ندیدی تو این حالو

پا به پات تو همین کوچه های غم واست میومد

عاشق کور و کر خوبیاش چرا به چشم نیومد

خستم کردی قلبم مرده

فکر میکردی این یک برد ِ

این یک برد این یک بردِ

من میترسم....