وقتِ رفتنت از اینجا
تهِ چشمایِ تو حتی
ذره ای خواهش نبوده
تووی این رابطه ی تلخ
مطمئنم هر چی بوده
اسمش آرامش نبوده
اگه رو به راه نمیشم
اگه زخمم تازه مونده
من دلیلِ تازگشیم
فکرِ روزای گذشته
عین خودسوزیه اما
من حریفِ تو نمیشم
هنوز این حسِ وامونده
از اون رابطه جا مونده
چرا تنهام نمیذاری؟
چقد خسته ام این تکرار
من آلودت شدم انگار
درست عینِ یه بیماری
حسِ اون کسیو دارم
که همه براش غریبه ان
حسِ آدمِ اضافی …
بی تو از خونه میترسم
چی میدونی از کسی که
دلتو بهش ندادی
تو گذشتی و گذشتم
ولی باز گیرِ گذشته ام
فرقِ من با تو همینه
من با تنهایی میجنگم
تو ولی سرت شلوغه
فرقِ من با تو همینه
فرقِ من با تو همینه
هنوز این حسِ وامونده
از اون رابطه جا مونده
چرا تنهام نمیذاری؟
چقد خسته ام این تکرار
من آلودت شدم انگار
درست عینِ یه بیماری