در پی چشمت شهر به شهر خانه به خانه شدم روانه
گل عشقم را چیدی دانه به دانه چه عاشقانه
آرام آرام آتش به دلم زدی بنشین که خوش آمدی رویایِ من
این تو این جانه من شوقه چشمانه من عاشقها میکشی زیبای من
در پی چشمت شهر به شهر خانه به خانه شدم روانه
گل عشقم را چیدی دانه به دانه چه عاشقانه
مثله تو دنیا ندیده فصله عشقه ما رسیده رو نمایان کردی و یک شهر دستش را بریده
کفرمو دینم تو هستی هر چه میبینمم تو هستی بیستون ها میکنم من چون که شیرینم تو هستی
در پی چشمت شهر به شهر خانه به خانه شدم روانه
گل عشقم را چیدی دانه به دانه چه عاشقانه
من تو را راحت نیاوردم به دست ای جان بعد عُمری بر دلت مهرم نشست ای جان
جز تو در قلبم نگر عشقی ندارم نه , غم شود پیدا مگر من میگذارم؟ نه
آرام آرام آتش به دلم زدی بنشین که خوش آمدی رویایِ من
این تو این جانه من شوقه چشمانه من عاشقها میکشی زیبای من