تا سلسه ی موی تو
در باد وزان است
در پیچ و خمش ریزش برگانِ خزان است
آوای قدم های تو در گوشِ خیابان
پر شور ترین قطعه ی تصنیفِ جهان است
آه ندارم نشانی ز یارم
کجایی نگارم که بردی قرارم
بیا باز کنارم که چشم انتظارم ، نگارم
بیا عزیزه جان بیا
نگاره مهربان بیا
آرام و ناگهان بیا
بیا عزیزه جان بیا
نگاره مهربان بیا
آرام و ناگهان بیا
من نازه تو آسان بخرم
ناز کن ای دوست
قیمت بده از این نهراسم
که گران است
آهسته شدم حس کنم فاصله ها را
با دل چه کنم اون که به سوی تو دوان است
آه ندارم نشانی ز یارم
کجایی نگارم که بردی قرارم
بیا باز کنارم که چشم انتظارم ، نگارم
بیا عزیزه جان بیا
نگاره مهربان بیا
آرام و ناگهان بیا
بیا عزیزه جان بیا
نگاره مهربان بیا
آرام و ناگهان بیا