دلخوشم به اینکه دنیا دشمنیش با ما تموم شه
جوری عاشقم بشی که ترسم از فردا تموم شه

نگران گریه هاتم که واسه م مثل یه رازن
چند تا اسب وحشی انگار تو دلم دارن می تازن

بخشی از عمرمو دادم که تو رو به دست بیارم
این خودش غمی بزرگه که ازت خاطره دارم

خاطره تا آخر عمر از وجود ما جدا نیست
گاهی تنها داشته ی ما چیزی جز گذشته ها نیست

دلخوشم به اینکه تقدیر با من و تو مهربون شه
از قشنگیای دنیا یه کمش نصیبمون شه

زندگی کردنِ با عشق حتی توی غم قشنگه
مثل انعکاس مهتاب که تو مردابم قشنگه

وقتی که دلتنگی داری ساعتم جلو نمیره
از یه اتفاق شادم بیخودی گریه ت می گیره

دستمو بگیر حالا که قلبمون توی آتیشه
زندگی به خاطر ما متوقف که نمیشه