نه به تير بلا، نه به تيغ مغول
نه به آتش اسكندر
نه به جور زمان، نه به جبر زمين
نه به قلدري قيصر
به غم تو قسم! كه نديده كسي
به جهان سر خمت را
به جز از خودِ مردم عاشق تو
نخورد كسي غمت را
*ایران من
دور از تو چشم بد
عشق تو تا ابد
با من می‌ماند
ايران من
از هرمز تا خزر
رويايي تازه‌تر
ما را مي‌خواند*
شمعي شعله ور
هستم تا سحر
تا روشن كنم تو را
با خون رگم
مثل قصه‌ها
روئين‌تن كنم تورا
پنهان بوده اي
مثل بوي گل
در هر برگ مثنوي
باغ سعدي و
بيت حافظي:
قرص و محكم و قوي
*ایران من
دور از تو چشم بد
عشق تو تا ابد
با من می‌ماند
ايران من
از هرمز تا خزر
رویایی تازه‌تر
ما را مي‌خواند*