نگام کنی برام بسه

آغوش نگات تورو دلم نبند

یه راز تو نگاه تو

دلشور نگیر به غصه ها بخند

تنها غرق دلواپسی بودم

من یه عمر خودم نبودم

تا که تو از راه رسیدی

شدی آرام وجودم

دل آرومم کنارت دلم خالی از این رنجه

یه خاکم که تو آغوش تو گنجه

من و باور کنی دلتنگی میره

با تو دنیا من و بغل میگیره

فاصله ها رو بگیر

از تموم ثانیه هامون

کاشکی که هک بشه رو

تنه دریا رد پاهامون

مث اون خاکیم که تشنه اس

تو مث دریای نوری

اینکه عطرت تو اتاقه

یعنی پایان یه دوری

دل آرومم کنارت دلم خالی از این رنجه

یه خاکم که تو آغوش تو گنجه

من و باور کنی دلتنگی میرِ

با تو دنیا من و بغل میگیره