تو یه جایی تو دلم نشسته بودی که فقط

میتونستم با دلم تو رو تماشا بکنم

تو همیشگی ترین دردو به من دادی ولی

با همین درد همه زخمامو مداوا میکنم

لحظه خداحافظی رسیده وقت رفتنه

باید از حسی که دارم به چشات جدا بشم

اونقد از خاطره های با تو بودن میخونم

تا بمیرمو واسه همیشه بی صدا بشم

این رسم عاشقی نبود

گلایه دارم من ازت

تو بدترین لحظه ازم

دور شدی رفتی تا ابد

این رسم عاشقی نبود

نیومده بخوای بری

کاش میدونستم تو،تو این

قصه فقط مسافری

رفتیو دل خوشی های

این دل خسته رو بردی

تو شبای بی کسی اشکو برام هدیه آوردی

چجوری عاشقی که مثل یه کوه پشته تو بودو

با یه دنیا غصه به دست فراموشی سپردی

لحظه خداحافظی رسیده وقت رفتنه