وقتی تو میرقصی

گیج میشه این زمین مست میشه از همین

از همین موی پریشانی که تو ، بر شانه داری

وقتی تو میرقصی

مات ِ تو میشه زمان میکشی آتش به جان

از همین برق ِ نگاهی که توو ِ دیوانه داری

موج ِ موهای تو بس

تا پریشانم کنی

یک اشاره از تو بس

تا که ویرانم کنی

مست ِ چشمان ِ توام

شاید که درمانم کنی

وقتی تو میرقصی

دل هوایی میشه باز از همین عشوه و ناز

از همین شور و غزلهایی که تو در سینه داری

وقتی تو میرقصی

یاد ِ من میره کجام از تو پُر میشه نگام

تو نشانی از فسون و قصه ی تهمینه داری

موج ِ موهای تو بس تا پریشانم کنی

یک اشاره از تو بس

تا که ویرانم کنی

مست ِ چشمان ِ توام

شاید که درمانم کنی