تو بغض کهنه حسرت نان

تو  فاتح درد بر کفت جان

من بی تو تنها بی تو  محزون

در انتظار لمس پایان

رهسپار با چکه اشکم.

از نوای تلخ  تقدیرم.

گر به غربت خفته در خاکم.

در دیارم اوج میگیرم.

من درد دنیا را بر دوش بردم...

من پر از فریاد، خاموش مُردم.

من آرزوی عطر گلها را

با خود به گور پاییز بردم.

رهسپار با چکه اشکم.

از نوای تلخ تقدیرم.

گر به غربت خفته در خاکم.

در دیارم اوج میگیرم.

من درد دنیا را بر دوش بردم...

من پر از فریاد، خاموش مُردم